höchst
1.
a найвышэ́йшы, надзвыча́йны, найвялі́кшы, найбо́льшы
die ~e Not — пі́льная патрэ́ба
von ~er Wíchtigkeit — найвялі́кшай ва́жнасці
das ~e Máchtorgan — вярхо́ўны о́рган ула́ды
(es ist) ~e Zeit — даўно́ пара́ [час]
2.
adv надзвы́чай, ве́льмі
am ~en — найвышэ́й, вышэ́й за ўсі́х
aufs ~e — надзвы́чай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)