beféstigen
1.
vt замацо́ўваць; прымацо́ўваць
2.
(sich) замацо́ўвацца; умацо́ўвацца
Beféstigung
f -, -en замацава́нне, замацо́ўванне; вайск. умацава́нне
beféuchten
vt
1) намо́чваць, рабі́ць вільго́тным
2) араша́ць
befíedern
1.
vt аздабля́ць пе́р’ем [пёркамі]
2.
(sich) апе́рвацца
перан. стале́ць, мужне́ць
befínden
*
1.
vt (für gut, gesund) знахо́дзіць, лічы́ць, прызнава́ць (добрым, здаровым)
2.
(sich)
1) знахо́дзіцца, быць
2) адчува́ць сябе́
sich wohl ~ — адчува́ць сябе́ до́бра, быць здаро́вым
Befínden
n -s
1) самаадчува́нне, стан здаро́ўя
2) пункт по́гляду, ду́мка
befíndlich
a які́ знахо́дзіцца, які́ ёсць, які́ [што] ма́ецца
das in der Kásse ~e Geld — гро́шы, які́я знахо́дзяцца ў ка́се
beflécken
vt
1) запля́каць, запля́міць
2) зга́ньбіць, зга́ніць
befléißigen
(sich) (G) рабі́ць намага́нні; імкну́цца (да чаго-н.); ру́піцца (пра што-н.)
beflíegen
* vt аблята́ць; пралята́ць (уздоўж чаго-н., над чым-н.)
das Flúgzeug beflíegt die Strécke... — самалёт выко́нвае рэ́йсы па лі́ніі...