Befángenheit
f -
1) нясме́ласць; збянтэ́жанасць
2) абмежава́насць
befássen
(sich) (mit D) займа́цца (чым-н.); мець дачыне́нне (да каго-н., чаго-н.)
befähigen
vt (zu D) рабі́ць здо́льным (да чаго-н.); рабі́ць магчы́мым
Befähigung
f -, -en здо́льнасць, прыда́тнасць
Beféhl
m -(e)s, -e
1) зага́д, ука́з
2) кама́ндаванне
zu ~! — cлу́хаюся!
den ~ ertéilen — аддава́ць зага́д
den ~ áusführen, dem ~ náchkommen* — выко́нваць зага́д
auf ~ — па зага́ду
den ~ übernéhmen* — прыня́ць кама́ндаванне, узя́ць кіраўні́цтва
3) кама́нда (сігнал кіравання)
beféhlen
* vt зага́дваць (што-н.); кама́ндаваць, распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)
beféhligen
vt кама́ндаваць, кірава́ць (кім-н.); зага́дваць (каму-н.)
Beféhlshaber
m -s, - камандзі́р, кама́ндуючы, вярхо́ўны нача́льнік
beféinden
vt варагава́ць (з кім-н.), адчува́ць варо́жасць (да каго-н.)