ánstellig
1) спры́тны, уме́лы, здо́льны
2) паслу́жлівы
ánstellig
1) спры́тны, уме́лы, здо́льны
2) паслу́жлівы
Ánstellung
1) залічэ́нне на пра́цу
2) паса́да, ме́сца (працы)
ánstemmen
1.
2.
(gegen 
1) упіра́цца (у 
2) супраціўля́цца (чаму-н.), упа́рціцца
Ánstich
1) чарвято́чына (у пладах)
2) пачы́н
Ánstieg
1) пад’ём, даро́га пад гару́
2) узыхо́джанне
3) павелічэ́нне
ánstiften
1) (zu 
2) нарабі́ць, учыні́ць, распача́ць
Ánstifter
ánstimmen
Ánstoß
1) штуршо́к; сты́мул
2) 
ánstoßen
1.
1) штурха́ць; падсо́ўваць, прысо́ўваць
2) штурхану́ць, зачапі́ць (незнарок)
3) надстаўля́ць, надрабля́ць
2.
1) (h, s) (an 
2) (h) (an 
3) заіка́цца