Verbum

Абшмульга́ць ’абдзерці’ (Нас., Бяльк.), абшмульганы ’абадраны’ (Нас.). Гл. шмульгаць.

Абшмуля́ць. Гл. шмуляць.

Абшны́парыць ’абмацаць, абшукаць’ (Нас., Касп.). Гл. шныпар.

Абшпа́рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж)’ (Нас.).

Абшулапа́шыць ’аблушчыць, аблузаць’ (Бяльк.) ад шулапаха да шулупа ’шалупінне’ (гл.).

Абшурапа́ціцца (гл. шурпаты), абшурпанец, ’абадранец’ (Янк. II), кантамінацыйнага паходжання да абшарпанец і шурпаты.

Абшусну́цца ’абарвацца, упасці’ (Нас.), кантамінацыйнае ўтварэнне ад абшаснуцца (гл.) і шусць, шустры (гл.).

Абшчале́піць ’абняць моцна, гулліва’ (Юрч. Сін.). Параўн. абшчапуліць (гл.) ’тс’, абшчапіць (гл.) ’тс’ і шчэлепы (кантамінацыйнае ўтварэнне).

Абшчапі́ць ’абхапіць рукамі, нарабіць прышчэпак (сад.)’ (Янк. I), абшчэпкі ’абдымкі’ (Яўс.) да шчапіць (гл.).

Абшчо́тавацца ’зрабіць памылку пры падліках’ (Нас.) < рус. обсчитаться.