Verbum

захалу́ссе

1. Глухі закутак, глуш; бязлюднае месца (Рэч., Слаўг.); далёкія, некранутыя мясціны прыроды (Слаўг.).

за́хва Глыбокае месца на рацэ, дзе ўбіты тры калы і пераплецены зверху зялёнымі галінамі для прывязвання лодкі ў час рыбнай лоўлі (Віц. Касп.).

захо́д

1. Частка свету, супрацьлеглая ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца (Слаўг., Стол.). Тое ж за́хад (БРС).

2. Час, калі заходзіць сонца (Бяр., Грыг. 1838—1840, Мсцісл. Бяльк., Слаўг.). Тое ж за́хад (БРС).

3. Плошча, пройдзеная пры сяўбе ўручную адзін раз уздоўж па загону; узараны загон на адну пасяўную ляху (Слаўг.).

4. Адгалінаванне, рукаў ракі, скіраваны па цячэнню (Рэч.).

5. Ляха, участак раллі, узараны да адпачынку (Слаўг.).

6. Вузкі завулак (Слаўг.).

7. Тое, што і заезд (Слаўг.).

8. Прыбіралыня (Нас.).

9. Глухое месца (Слаўг.).

10. Гаспадарчае прадпрыемства (Нас. АУ).

□ ур. Заходы (балота, астравок, б. х.) каля в. Кульшычы Слаўг., ур. Заходы (б. х., поле) каля в. Целяшы Слаўг.

захра́сласць Забалочанае месца (Слаўг.). Тое ж захра́стка, захля́стка, за́хлястка (Слаўг.).