Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшюя
абвгдеілмрыя'
блмр

зя́бер

1. Поле, якое ўгноена і ўзарана летам для сяўбы пшаніцы на наступную вясну (Нас.); наогул узаранае ўвосень поле (Слаўг.).

2. Пустазелле зябер Galeopsis speciosa Mill. (Слаўг.).

зя́бліва Узаранае ўвосень поле (БРС). Тое ж зяб (Лёзн., Рэч., Сал.), зябло (Нас.).

зяле́за Балотная жалезная руда (Слаўг.).

зяле́ніва

1. Ранняя гародніна (БРС).

2. Зелень, зялёнае покрыва з травы, лісцяў, моху, зялёнай цвілі (Слаўг.).

зялёнка

1. Крынічнае месца, пакрытае цёмна-зялёнай расліннасцю (Слаўг.).

2. Багна (Слаўг.).

□ ур. Зялёнка (лес) каля в. Журавічы Рагач., ф-к Зялёнкавічы (1726) у Крыч. старостве (ЦДГА БССР, ф. 694, воп. 4, інв. 1160, ск. 124), ур. Зялёнка (высахлая багна) каля в. Дабранка Слаўг.

зямля́

1. Зямны шар, зямная паверхня (БРС).

2. Савецкая краіна (БРС).

3. Урадлівая ворная зямля; сядзіба (Слаўг.).

зярэ́мя Месца, у якім знаходзіцца асобны статак баброў; бабрынае логава, гняздо (Гарб., Нас. АУ).