Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшюя
абвгдеілмрыя'
бр

зыб

1. Усплёск хвалі, ваганне вады (БРС).

2. Дрыгвяністая паверхня балота (Слаўг.).

зыбе́ль Балота каля возера (Ашм. ДАБМ).

зыбіна́ Дрыгва, зыбкае балота; забалочаны вадаём, на паверхні якога ўтварыўся раслінны дзірвановы пласт; плаў (Слаўг.). Тое ж зыбе́нь (Віц. Рам. Мат.), зыбі́чына́, зыбката́, зы́бчасць (Слаўг.), зыбу́н (Докш., Дрыс., Крыв., Пл., Пол., Шарк. ДАБМ), зы́баўка (Мядз. ДАБМ), зыбе́ча, зы́бша (Слаўг.).

зыр

1. Высокае, адкрытае месца (БРС). Тое ж пазор, пагля́д, ўззырь, ўззорыца, гля́нішча (Слаўг.).

2. Быстрыня; месца хуткага цячэння ў рацэ (БРС).