Verbum

запаве́днік

1. Вялікая пушча (Слаўг.).

2. Куток прыроды (флоры ці фауны), які ахоўваецца асобна (БРС).

запа́дзіна

1. Упадзіна паміж узгоркамі, глыбокі роў (Слаўг.).

2. Яма на месцы ўшчыльнення свежай зямлі (Слаўг.). Тое ж за́падзь (Слаўг.), запа́длае ме́сца (Слуцк. Сержп. Прымхі, 24).

запаля́нне Месца за палянай, за полем, па той бок поля (Слаўг.).

□ б. х. Запалянне (Заполле, 1910 Спіс., 31), в. Запалянне Слаўг.

запа́скі

1. Запасныя ўчасткі торфу (Нясв.).

2. Першы дзень, пачатак пасьбы жывёлы (Слаўг.).

□ ур. Запаскі (залежы торфу, тарфяныя кар'еры) каля в. Малева Нясв.

запа́шка

1. Узараная зямля (Ваўк. Сцяшк.).

2. Пераважна засеянае поле (Слаўг.). Тое ж па́хата, па́хаць (Слаўг.).

3. Прыаранае лішняе поле (Слаўг.). Тое ж перапа́шка (Слаўг.).

запесак Месца на лузе, занесенае пяском (Рагач.).

□ ур. Сысін запесак (месца на беразе Дняпра) каля в. Лучын Рагач.

за́песачча Месца за пясчаным масівам (Рэч.).

запла́ў Месца за багністым плавам (Сал.).

□ ур. Запла́ў (поле) каля в. Кульшычы Слаўг., ур. Заплаў каля в. Яскавічы Сал.

заплёссе Месца за плёсам (Ветк.).

□ ур. Заплёссе (старыца на лузе) каля в. Шарсцін Ветк.

запло́цце Месца за плотам (Сміл. Шат.). Тое ж заплотак (Сміл.).