Verbum

байда́н

1. Месца, пакінутае для пашы (Нас.).

2. Адкрытае для ветру месца (Віц.).

3. Месца на неўрадлівай, пясчанай ці забалочанай сенажаці, дзе расце трава сівец Narus stricta (Докш.).

□ ур. Байдан (поле) каля в. Каменка Чав.

байдарынка Месца, якое зарасло ядлоўцам (Пін. Булг. 192).

байра́к

1. Сухое рэчышча ў яры (Гом., Слаўг., Грыг. 1850). Тое ж буйрак. (Грыг. 1850).

2. Месца, якое зарасло бур'янам, пустазеллем (Пін. Булг. 193).

байстры́нь Быстрыня, месца хуткага цячэння на рацэ (Слаўг.). Тое ж байстрыня́, быйстрыня́, быйстры́нь (Слаўг.).