Verbum

бок

1. Бераг ракі, возера, дарогі (Горкі Маг. губ. Н. Дзятлавічы Гом. пав. Радч., стар. X, Нясв., Слаўг.).

2. Старана, край, вобласць, мясцовасць, краіна (Жытк., Нясв., Слаўг.).

3. Схіл гары; частка, старана лесу, поля, якая бліжэй знаходзіцца да краю (БРС).

бо́львар Фальварак (Слаўг.).

□ ур. Больвар (поле) каля в. Рабавічы Слаўг., ур. Больвар (востраў) каля р. Ляснянкі Слаўг.

бом

1. Выгаралая глыбокая яма ў тарфяным балоце, якая запоўнена вадой (Палессе Талст.).

2. Глыбокая яма ў рацэ (Палессе Талст.).

бон

1. Тое, што і бом (Палессе Талст.).

2. Месца, дзе рыбакі выцягваюць з вады сетку (Стол.).

бо́нда У актах. Доля, участак, асабліва зямлі, які даецца за выслугу (Нас. АУ).

бор

1. Чысты, стары, сасновы лес (БРС); хваёвы ці сасновы лес на высокім месцы, на сухім грудзе (Палессе Талст., Ст.-дар., Стаўбц.).

2. Высокі стары лес з розных парод (Ветк., Жытк., Сал., Стол.). Тое ж бор чорны (лісцёвы лес), бор кра́сны (лес сасновы і яловы) (Грыг. 1850).

4. Высокае сухое месца (Жытк.).

5. Пясчаная зямля (Жытк., Стол.).

6. Невялікая ўзвышанасць, пагорак, сопка (в. Арэхава Палессе Талст.).

□ ур. Бор (поле) каля в. Горск Кобр., в. Бор Маладз., Пух.

бо́ртня

У актах.

1. Дрэва з вулеем пчол у ствале; борць (Грыг. 1850).

2. Дрэва з межавымі знакамі. Бортня вейская — мяжа або граніца паселішча. Бортня ралейная — мяжа палявая (Грыг. 1850).

бо́хат Самае глыбокае месца ў ручаі або ў невялікай рэчцы (Тал. Мядзв.).