байда́н

1. Месца, пакінутае для пашы (Нас.).

2. Адкрытае для ветру месца (Віц.).

3. Месца на неўрадлівай, пясчанай ці забалочанай сенажаці, дзе расце трава сівец Narus stricta (Докш.).

□ ур. Байдан (поле) каля в. Каменка Чав.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)