аржа́
1. Балота з вадой, якая мае вокіслы жалеза (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг., Смален. Дабр.). Тое ж ржа, ржа́ва (Слаўг.), аржа́вень (Кузн. Касп., Слаўг.), аржа́вец (Мядз. Лемц. Дыс., Слаўг., Смален. Дабр.).
2. Жыта Secale (Грыг. 1851).
3. Від пшаніцы (руск. полба, стар. оркиш), якую даўней сеялі і на Беларусі (Даль III, 257, Грынч. III, 63).
□ в. Аржа́вец Чэр.
аржа́віна Іржавая лугавая нізіна (Віц. Нік. 1895, Слаўг.). Тое ж арша́віна (Слаўг.), аржа́віня (Віц. Нік. 1895), аржа́вінне (Зах. Бел. Др.-Падб., Лёзн. Касп., Нас., Слаўг., Смален. Дабр.).
аржа́нішча Поле, дзе зжата жыта (БРС). Тое ж аржонне (Маладз., Слаўг.), аржы́ска (Вор.), аржэўнік (Леп., Слаўг.), аржышча (Арш., Грыг. 1851, Навагр., Паст., Слаўг., Смарг., Смален. Дабр.), ржэўнік, аржані́шча (Слаўг.).
аржа́ўка
1. Іржавае балота (Слаўг.).
2. Заліўны луг (Докш. МДС).
□ р. Аржаўка і в. Аржаўка Слаўг., в. Аржаўка Касц.