Verbum

адста́н Адстойнік, яма для адходаў пры перагонцы дзёгцю (пеку) (Гродз.).

адсту́п Адкрытая прастора паміж дварамі, ляснымі масівамі, пасевамі (Слаўг.).

адсту́пкі Выразаныя ў зямлі ступенькі пры пад'ёме на гару (Слаўг.).

адсы́п Частка лугу, якая замыта пяском у час вясенняга разводдзя ці летняй паводкі (Слаўг. 1914 ЦДГА БССР, ф. 222, воп. 1, адз. зах. 393, л. 313).

адто́ка Рукаў ракі; заліў (Слаўг.). Тое ж адточына, аточына (Слаўг.).

адхво́сце Затока ракі або возера (Слаўг.).

адхла́нь

1. Чорная бездань вельмі глыбокіх сцёкавых крыніц сярод багны (А. Карпюк. Дзве сасны, 1958, 44).

2. Прахалода пасля дажджу ў час летняй спёкі (Нас.). Тое ж атхла́нь, адхла́н (Нас.).

адхлы́н Сцёк, адыход, адкатванне назад рачной хвалі (Слаўг.).

адхо́н Схіл гары, берагу (БРС).

адшы́б

1. Бойкае, люднае месца, зручнае для зборышча (Слаўг.).

2. Адкрытае месца для вятроў (Слаўг.).