Verbum

аднаво́р

1. Поле, якое не было пад папарам (Слаўг.).

2. Ралля, узараная адзін раз пад яравыя або азімыя культуры (Глуск., Слаўг., Р. Сабаленка. Каралінцы, 1960, 194). Тое ж аднаворка (Слаўг.), аднораль (Кап.).

адно́га

1. Заліў мора або ракі (Гарб.).

2. Адгалінаванне гары (Гарб.).

адо́нак Месца, дзе стаяў стог сена (поўдзень БССР). Тое ж адонне (Слаўг.).

адро́ Месца ў лесе, дзе стаіць дрэва з седлаватым развіллем для вулея (в. Форастаў Сал.). Тое ж адор, адзёр (Сал.).

□ р. Адроў пр. Дняпра.

адру́б Зямля гаспадара ў адным участку (Віц., Мін., Слаўг.). Тое ж адру́бак (Мін.).

□ пас. Адрубы Люб., в. Адрубак Лаг., Докш.

адры́на

1. Будынак для сена (Дзярж.).

2. Халодны пакой (камора), які служыў для спання; спальня (Нас.).

3. Месца, дзе стаяў хлеў для сена (поўдзень БССР). Тое ж адры́нец (Нас.).

адры́нішча Месца, дзе стаяла адрына (Жытк., Стаўбц., Стол.); месца, дзе стаяў хлеў для жывёлы (Стол.).

□ ур. Адрынішча (поле, сенажаць, паша) Стаўбц. (Прышч.).

адры́нка

1. Будынак, у якім ставяць сячкарню, складаюць мякіну (Стаўбц.).

2. Месца, дзе стаяў будынак для мякіны (Стаўбц.). Тое ж адрынне (Стаўбц.).

□ в. Адрынкі Жытк.

адсе́ў

1. Поле, з якога зжаты яравыя ці азімыя і па якому адразу ж сеюцца азімыя (БРС).

2. Адсеяныя пасевы (Слаўг., Стол.). Тое ж аторак, атораванне, аторванне (БРС).

адско́чка Хутар, пасёлак, наогул невялікае паселішча, якое ўзнікла недалёка ад старога нас. п. (Слаўг.).