Verbum

замо́чышча Месца за азярынай ці копанкай, у якой мачылі лён, пяньку, канатнік (Рэч.).

□ ур. Замочышча (луг) каля в. Заспа Рэч.

замо́шша Месца за махавым балотам, за амшарынай (Слаўг.). Тое ж замошыца (Віц. Рам. Мат.).

□ в. Замошша Люб., в. Замошыца Віц. (Рам. Мат.).

за́нева Месца за нівай (Сал.).

□ ур. Занева (луг) каля в. Яскавічы Сал.

зао́льша Прастора за альховым лесам (Лёзн.).

□ в. Заольша Лёзн.

запаве́днік

1. Вялікая пушча (Слаўг.).

2. Куток прыроды (флоры ці фауны), які ахоўваецца асобна (БРС).

запа́дзіна

1. Упадзіна паміж узгоркамі, глыбокі роў (Слаўг.).

2. Яма на месцы ўшчыльнення свежай зямлі (Слаўг.). Тое ж за́падзь (Слаўг.), запа́длае ме́сца (Слуцк. Сержп. Прымхі, 24).

запаля́нне Месца за палянай, за полем, па той бок поля (Слаўг.).

□ б. х. Запалянне (Заполле, 1910 Спіс., 31), в. Запалянне Слаўг.

запа́скі

1. Запасныя ўчасткі торфу (Нясв.).

2. Першы дзень, пачатак пасьбы жывёлы (Слаўг.).

□ ур. Запаскі (залежы торфу, тарфяныя кар'еры) каля в. Малева Нясв.

запа́шка

1. Узараная зямля (Ваўк. Сцяшк.).

2. Пераважна засеянае поле (Слаўг.). Тое ж па́хата, па́хаць (Слаўг.).

3. Прыаранае лішняе поле (Слаўг.). Тое ж перапа́шка (Слаўг.).

запесак Месца на лузе, занесенае пяском (Рагач.).

□ ур. Сысін запесак (месца на беразе Дняпра) каля в. Лучын Рагач.