зале́ссе, ‑я, н.
Мясцовасць, якая знаходзіцца за лесам.
зале́тась, прысл.
Два гады назад. І вясна прыйшла. Такая самая, як летась, як залетась, як кожны год. Скрыган.
зале́ташні, ‑яя, ‑яе.
Які існаваў або адбыўся залетась. Залеташні год. Залеташнія падзеі. // Які ўзнік, з’явіўся залетась і існуе, захоўваецца зараз. Залеташняе сена.
зале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Мерзнуць, калець, стыць. Залеюць рукі на халодным ветры. □ Чатыры гады Залеў я на вёрстах дарог, Гарэлі сады, І дым іх на сэрца мне лёг. Кірэенка.
зале́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад залячыць.
зале́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. залечваць — залячыць.
зале́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да залячыцца.
2. Зал. да залечваць.
зале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да залячыць.
залёгкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Легкаваты, занадта лёгкі.
залёны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Апрацаваны спецыяльным растворам для выдалення шэрсці. Залёныя шкуры.