Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падзо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падзолу. // Разм. Які падобны на падзол. На стале лусту хлеба паклаў. Хлеб, як скіба падзольная, Чэрствы і шэры. Танк.

падзо́р, ‑а, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго‑н. (прасціны, пакрывала і пад.). З-пад коўдры выглядае карункавы падзор. Палтаран.

2. У архітэктуры — карніз з разьбой. Вокны з падзорам.

падзо́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: падзорная труба гл. труба.

падзубі́ць, ‑зублю, ‑зубіш, ‑зубіць; зак., што.

Разм. Крыху, злёгку зазубіць. Падзубіць пілу.

падзу́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзубіць.

падзу́блівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падзубліваць.

падзу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падзубіць.

падзу́браны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзубрыць.

падзу́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падзубрыць.

падзубры́ць, ‑зубру, ‑зубрыш, ‑зубрыць; зак., што.

Разм. Падвучыць дадаткова. Падзубрыць верш. □ — Яны з Мікалаем разам хадзілі здаваць экзамены, шукалі зацішку, каб «падзубрыць», разам сталаваліся. Навуменка.