падзубі́ць, ‑зублю, ‑зубіш, ‑зубіць; зак., што.
Разм. Крыху, злёгку зазубіць. Падзубіць пілу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)