парассяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Рассекчы ўсё, многае.
парассяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.
Рассяліцца — пра ўсіх, многіх.
парассяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.
Рассяліць усіх, многіх.
парастава́ць, ‑тае; зак.
Растаць — пра ўсё, многае. Калі б жаданні, думы і пачуцці Тых, што заўжды спяшаюцца сюды, Маглі ўсе сучаснікі пачуць іх, На полюсах параставалі б льды. Грахоўскі.
па́растак, ‑тка, м.
1. Маладая галінка расліны, якая вырасла ад больш старога сцябла або ствала; флянс. [Пархвен] убачыў у небе чорны высокі ствол без голля і толькі адна тоўстая і таксама чорная галіна знізу зелянелася густымі новымі парасткамі. Чорны. // Малая галінка, якая вырасла ад кораня асноўнай расліны. У сене траплялася многа скошаных дубовых парасткаў. Шамякін. Хатка выглядае нібы нейкі звычайны ўзгорак сярод лугу, бо ўся яна густа зарасла зверху маладымі парасткамі лазы і крапівой. В. Вольскі.
2. Сцябло расліны ў самым пачатку яго развіцця з насення; расток. Лёгка, ледзь-ледзь .. [Тарэнта] кранае пальцам пясчынкі, разгортвае іх і намацвае мякаццю пальца.. востры канец жытняга парастка. Галавач. Раніцай, на васемнаццаты дзень яравізацыі бульбы, Мар’яна заўважыла на клубнях маленькія зеленавата-фіялетавыя парасткі. Стаховіч.
3. звычайна мн. (па́расткі, ‑аў); перан.; чаго. Першае праяўленне чаго‑н.; пачатак чаго‑н.; зародак. Камуністычныя суботнікі — першыя парасткі новых, камуністычных адносін да працы. □ Ранейшыя кпінкі Сцяпана і жартаўлівыя намёкі маці не прайшлі бясследна, яны пакінулі ў душы парасткі непрыязнасці, і гэтая непрыязнасць знайшла цяпер месца. Савіцкі.
параста́ць, ‑ае.
Незак. да парасці (у 3 знач.).
па́расткавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да парастка (у 1, 2 знач.).
парасто́птвацца, ‑аецца; зак.
Растаптацца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.
парасто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Растаптаць усё, многае або ўсіх, многіх.
парасто́чваны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад парасточваць 1.
парасто́чваны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад парасточваць 2.
парасто́чваны 3, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад парасточваць 3.