зараста́нне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зарастаць — зарасці.
зараста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зарасці.
зарасці́, ‑расту, ‑расцеш, ‑расце; ‑расцём, ‑расцяце; пр. зарос, ‑расла, ‑ло; зак.
1. чым і без дап. Пакрыцца, парасці якой‑н. расліннасцю. За апошнія гады дзялянка зарасла маладым бярэзнікам, які быў ужо вышэй рослага чалавека. Шуцько. // Пакрыцца валасамі, поўсцю і пад. Твар .. [камандзіра брыгады] асунуўся, пацямнеў, зарос за час блакады густой барадою. Шамякін. [Андрэй] амаль не падобны быў сам на сябе: твар густа зарос, скроні ўпалі і быццам бы пасівелі. Кулакоўскі.
2. Разм. Зажыць, зарубцавацца (пра рану). І ў чалавека раны зарастуць, Але рубцы навечна застануцца. Свірка.
•••
Зарасці (парасці) быллём — адысці ў нябыт, забыцца. Ліха тое сёння Адышло далёка, Зарасла быллём. Колас.
Зарасці граззю — без догляду вельмі забрудзіцца.
зарасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак., што.
Пакрыць якой‑н. расліннасцю. Зарасціць участак травой.
зараўнава́цца, ‑нуецца; зак.
Зрабіцца роўным з навакольнай паверхняй (пра ўпадзіны, узвышэнні і пад.). Выбоіны зараўнаваліся.
зараўнава́ць 1, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
Запоўніўшы чым‑н., зрабіць на ўзроўні з якой‑н. паверхняй. Зараўнаваць яму. □ Зямля Беларусі! Тваімі шляхамі Мы рэйкі праложым, збудуем масты, Равы зараўнуем, засыплем плугамі. Броўка. // Зняць няроўнасці з якой‑н. паверхні; зараўняць. Зараўнаваць зямлю.
зараўнава́ць 2, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.
Пачаць раўнаваць 2.
зараўно́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зараўнавацца.
2. Зал. да зараўноўваць.
зараўно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зараўнаваць 1.
зараўня́цца, ‑яецца; зак.
Разм. Тое, што і зараўнавацца.
зараўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
Разм. Тое, што і зараўнаваць 1. Зараўняць яму. □ Памагаючы адзін аднаму, міну прысыпалі, зараўнялі сляды. Навуменка.