Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

папаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Тое, што і папаараць.

папаву́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго і без дап.

Разм. Тое, што і папавудзіць.

папаву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго і без дап.

Разм. Вудзіць доўга, неаднаразова; павудзіць многа каго‑н.

папаву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і папавучыцца.

папаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папавучыць.

папавучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Разм. Доўга вучыцца.

папавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што.

Разм. Доўга вучыць; навучыць многа каго‑н.

папавыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папавыць.

папавы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Разм. Выць доўга, неаднаразова.

папавяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і чаго.

Разм. Вязаць доўга, неаднаразова; звязаць многа чаго‑н.