Verbum

панасява́цца, ‑аецца; зак.

Насеяцца, пасеяцца ў вялікай колькасці або ў многіх месцах.

панасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Насеяць, пасеяць у вялікай колькасці або ў многіх месцах. Панасяваць жыта.

2. Прасеяць вялікую колькасць чаго‑н. Панасяваць мукі.

панасяда́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. пераважна безас. Насесці ў вялікай колькасці. У аўтобус панасядала людзей.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Асесці на ўсім, многім або на чым‑н. у вялікай колькасці. На мэблі панасядала пылу.

панасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым‑н. Панасякаць напільнікі.

2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго‑н. Панасякаць жэрдак.

панатапы́рвацца, ‑аецца; зак.

Натапырыцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

панатапы́рваць, ‑ае; зак., што.

Натапырыць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

панато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Натаптаць, наслядзіць у многіх месцах.

2. чаго. Натаптаць многа чаго‑н. Панатоптваць сена ў мяхі.

панато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Натачыць, навастрыць усё, многае. Панаточваць нажы.

2. чаго. Вытачыць на станку вялікую колькасць чаго‑н. Панаточваць верацён.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чаго. Нагрызці вялікую колькасць чаго‑н. (пра грызуноў, насякомых). Панаточвалі мышы саломы.

панатраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Трасучы, здабыць вялікую колькасць чаго‑н. Панатрасаць груш.

2. Натрэсці чаго‑н. у многіх месцах, усюды. Панатрасаць саломы на зямлю.

панатру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Натрудзіць (пра ногі, рукі). Панатруджваць рукі.