панасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым‑н. Панасякаць напільнікі.
2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго‑н. Панасякаць жэрдак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)