павышчэ́рваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што.
Разм. Вышчарыць зубы — пра ўсіх, многіх.
павышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Вышыць усё, многае. Павышываць кашулі.
2. і без дап. Вышываць некаторы час. Павышываць цэлы дзень.
павышэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў, зрабіўся вышэйшым. Рэшткі снегу хутка растала пад [прамянямі] павышэлага сонца. Шахавец.
павышэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. павышаць — павысіць і павышацца — павысіцца.
павышэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Стаць, зрабіцца вышэйшым. Мне здаецца, што.. [Людміле] павышэла і неяк змянілася, але ў чым, не магу зразумець. Дуброўскі. Сіняе неба павышэла, ачысцілася ад хмар. Асіпенка.
павыяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Выесці што‑н. у многіх месцах, выесці ўсё, многае. Павыядаць начынку з пірагоў. Дым павыядаў вочы.
павыязджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1. Выехаць адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. Памешчыкі ў нас распрадалі маёнткі яшчэ да першай сусветнай вайны, павыязджалі ў горад. Карпюк.
2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Разм. Высунуцца, выпасці — пра ўсё, многае. У .. [маці] расплялася з куклы каса і павыязджалі чорныя шпількі. Пташнікаў.
павэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад павэндзіць (у 1 знач.).
павэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
1. Завэндзіць усё, многае. Павэндзіць усе шынкі.
2. і без дап. Вэндзіць некаторы час.
павява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. павяваць (у 1 знач.); павеў, лёгкі рух паветра.