Verbum

пабуксава́ць, ‑суе; зак.

Буксаваць некаторы час. Прайшлі дажджы, і мая «калымага» ў двух ла[г]чынах добра пабуксавала. Шамякін.

пабунтава́цца, ‑туецца; зак.

Разм. Пераблытацца. Планы ўсе пабунтаваліся.

пабунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Бунтаваць некаторы час. Пабунтавалі людзі і разышліся.

2. што. Разм. Зрабіць беспарадак у чым‑н., пераблытаць усё, многае. Пабунтаваць усе планы.

пабу́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пабурыць.

пабуркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Буркаваць некаторы час. Пабуркавалі галубы і паляцелі.

пабу́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Буркаць зрэдку.

пабурла́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Бурлачыць некаторы час.

пабурлі́ць, ‑ліць; зак.

Бурліць некаторы час.

пабурча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; ‑чым, ‑чыце; зак.

Бурчаць некаторы час. Сабака пабурчаў і сціх. □ — Ну, ну, пабурчы, бацька, — жартуючы, прамовіў Сідар, — пабурчы. Галавач.

пабуры́цца, ‑бурыцца; зак.

Разм. Разваліцца, паламацца; разбурыцца. Дома за гэтыя гады ўсё заняпала: раскрыўся хлеў, пабурылася ў хаце печ, аб’ехалі платы... Сачанка.