запа́йвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запаяцца.
2. Зал. да запайваць.
запа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запаяць.
запа́йка, ‑і, ДМ ‑пайцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запайваць — запаяць.
запакава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запакаваць.
2. у знач. прым. Змешчаны ў якую‑н. упакоўку, тару; упакаваны. Праз акно бачу, як двое рабочых.. здымаюць з грузавіка запакаваныя станкі. Жычка.
запакава́цца, ‑куецца; зак.
Укласціся, змясціцца пры ўпакоўцы; упакавацца. Рэчы добра запакаваліся.
запакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Змясціць у якую‑н. упакоўку, тару для захавання або перасылкі; упакаваць. Запакаваць кнігі. □ Марынка запакавала рукавічкі ў мяшэчак, насыпала туды яшчэ гарбузікаў і паслала брату. Хомчанка. [Міхал] выцягнуў з-пад сена грошы, запакаваў у скрынку, шчыльна пакрыў зверху дошкай і хацеў забіць, але баяўся стуку. Чорны.
запаклёўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да запаклёўваць.
запаклёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запакляваць.
запаклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Забіць, абаткнуць шчыліны пакуллем. Бацька загадаў сыну схадзіць да суседзяў і папрасіць лодку. — Агледзь яе і запаклюй, калі дзе трэба. Гамолка.
запако́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запакоўваць — запакаваць.