Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

заніжа́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да заніжаць.

заніжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занізіць.

заніжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заніжаць — занізіць.

зані́зіць, ‑ніжу, ‑нізіш, ‑нізіць; зак., што.

Беспадстаўна панізіць, паказаць у меншых размерах, чым трэба; проціл. завысіць. Занізіць адзнакі. Занізіць расцэнкі.

зані́зкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нізкаваты, ніжэйшы, чым трэба. [Данута:] — Аж трыццаць два касцёлы і цэрквы ў нашай Вільні. Бо-ожа! — Няпраўда. Я палічыў сорак. Адсюль усіх не відаць, бо гэтая гара занізкая. Карпюк.

заніка́ць, ‑ае; незак.

Разм. Нікнуць, знікаць. Стараста, падпіўшы, гаварыў Пра нейкую палонную, а дзе І хто яна — прамоўцаў, затаіў. Ды хутка слых той занікаць пачаў. Танк.

заніма́цца, ‑аецца.

Незак. да заняцца ​2.

заніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заняць.

зані́раванне, ‑я, н.

Спец. Размяшчэнне па зонах. Заніраванне будаўніцтва.

зано́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць нокаць.