Verbum

засы́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць засыпку ў печ руды, вугалю і пад.

засы́пшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да засыпшчык.

засыха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засохнуць.

засюсю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць сюсюкаць.

засява́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да засеяцца.

2. Зал. да засяваць.

засява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засеяць ​¹.

засяда́цель, ‑я, м.

Выбарны прадстаўнік для ўдзелу ў рабоце якой‑н. установы ў дарэвалюцыйнай Расіі.

•••

Народны засядацель — выбарны прадстаўнік працоўных, які ўдзельнічае ў рабоце народнага суда.

засяда́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да засядацеля. Засядацельскія абавязкі.

засяда́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Сабраўшыся, рашаць якія‑н. пытанні; праводзіць пасяджэнне. Бюро засядае. □ Камісія, на чале з прадстаўніком з Мінска, засядала ў кабінеце дырэктара. Васілевіч. // Удзельнічаць у пасяджэнні. Засядала Кацярына Дэлегаткай у Крамлі. Броўка.

засяда́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да засесці (у 1, 4 знач.).

2. Урачыста сядзець па пачэсным месцы. Марылька дзевачак сабрала. Сабраўшы, у радочак саджала, Сама ўсіх вышэй засядала. З нар.

засядзе́цца,

гл. заседзецца.