Verbum

заштрыхо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заштрыхаваць.

заштрыхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы, ж.

Разм. і спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштрыхоўваць — заштрыхаваць.

заштукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заштукаваць.

заштукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Уст.

1. Закрыць адтуліну, забіўшы, заклаўшы чым‑н. Заштукаваць дзірку. Заштукаваць шчыліну.

2. Зашыць, зацыраваць так, каб было непрыкметна.

заштуко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштукоўваць — заштукаваць.

заштуко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да заштукоўваць.

заштуко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заштукаваць.

зашту́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Стаміць, замучыць частымі штуршкамі. Заштурхалі ў натоўпе.

зашту́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заштурхнуць.

заштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Штуршкамі запіхнуць, прымусіць увайсці, змясціцца куды‑н. Заштурхнуць бервяно пад павець.