Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зашпі́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

1. Незак. да зашпіліцца.

2. Зал. да зашпільваць, зашпіляць.

зашпі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашпіліць.

за́шпілька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Прыстасаванне для зашпільвання адзення і інш.; засцежка.

зашпіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Разм. Тое, што і зашпільвацца.

зашпіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

Разм. Тое, што і зашпільваць.

зашплінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе шплінта.

зашплінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашплінтаваць.

зашпунтава́цца, ‑туецца; зак.

Закрыцца шпунтам.

зашпунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Спец. Зрабіць шпунт, выступ на рабры дошкі.

2. Заткнуць адтуліну (у бочцы) шпунтам.

зашпунто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашпунтоўваць — зашпунтаваць.