Verbum

заша́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шаркаць. // Прашаркаць. Зашаркалі хуткія крокі, і праз момант яму [Лемяшэвічу] адчынілі. Шамякін.

зашархаце́ць, ‑ціць; зак.

Разм. Пачаць шархацець. // Прашархацець. Зашархацела за плотам, падышоў другі паставы. Пестрак.

заша́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Пачаць шарыць.

зашарэ́цца, ‑эецца; зак.

Разм. Тое, што і зашарэць.

зашарэ́ць, ‑эе; зак.

Разм.

1. Вылучыцца сваім шэрым колерам, паказацца (пра што‑н. шэрае). Дрэвы пачалі радзець, між стваламі зашарэла паласа берага. Мележ.

2. Пачаць шарэць; стаць шэрым. [Ліза] не заўважала, як зашарэла ноч і неба на ўсходзе пабялела. Чорны. // безас. Аб наступленні паўзмроку. Надвячоркам, як ужо добра зашарэла.., Галілей борздзенька саскочыў з печы. Зарэцкі.

заша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць шастаць. // Шаснуць, прашастаць. Кусты зашасталі, і ўсё сціхла. Якімовіч.

зашвартава́цца, ‑туецца; зак.

Умацавацца ў гавані на якарах або на прывязі (пра судна).

зашвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замацаваць у гавані на якарах або на прывязі (судна).

зашварто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зашвартавацца.

2. Зал. да зашвартоўваць.

зашварто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашвартаваць.