завільгатне́ць, ‑ее; зак.
Пакрыцца, насыціцца вільгаццю, зрабіцца вільготным. Шыбы завільгатнелі. □ Па траву лягла раса. Яна была такая густая, што зямля ад яе завільгатнела. Чорны.
завільго́чаны, ‑ая, ‑ае.
Напоўнены, насычаны вільгаццю. Завільгочаныя глебы.
завіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Пачаць віляць.
завінава́ціцца, ‑вачуся, ‑вацішся, ‑ваціцца; зак., каму.
Разм. Узяць у доўг (у 1 знач.), стаць даўжніком.
завінава́чанасць, ‑і, ж.
Наяўнасць доўгу (у 2 знач.), даўгоў. Спагнаць завінавачанасць.
завінава́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да завінаваціцца.
завіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да завінуцца.
завіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завінуць.
завіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Разм. Спешна і старанна пачаць рабіць што‑н.; рупна заняцца чым‑н. Дзеці палезлі за стол, а Юстына завінулася каля печы. Гартны. Паклала [бабка Параска] дроў у печ, падпаліла іх і завінулася з венікам каля хаты, старанна падмятаючы пакойчык. Колас.
завіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Абл. Закруціць 1, загарнуць у што‑н. [Фурман] завінуў грошы ў анучку, схаваў у кішэню. Гарэцкі.