зашамаце́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак.
Пачаць шамацець. // Прашамацець. Мякка зашамацела мокрае лісце, і зноў усё сціхла. Пташнікаў.
заша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць шамкаць. // Прашамкаць. Бабуля Матруна .. пакруціць галавой і бяззуба зашамкае: «А што — зноў не вытрымаў». Брыль.
зашапаце́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; зак.
Разм. Пачаць шапацець. // Прашапацець. [Алешына] зашапаціць і супакоіцца. Грамовіч.
зашапта́цца, ‑шапчуся, ‑шэпчашся, ‑шэпчацца; зак.
Пачаць таптацца. // Пашаптацца. Людзі зашапталіся і пасля няёмкага маўчання загаварылі зноў. Няхай.
зашапта́ць, ‑шапчу, ‑шэпчаш, ‑шэпча; зак.
Пачаць шаптаць. // Прашаптаць. — Міхалка, ты спіш? — моцна зашаптаў за сцяною Скуратовіч. Чорны.
зашапяля́віць, ‑ляўлю, ‑лявіш, ‑лявіць; зак.
Разм. Пачаць шапялявіць. // Прашапялявіць. — Ты ў мяне, Эльзі, заўсёды толькі жартачкі [строіш], — зашапялявіў дзед. Брыль.
зашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
Разм. Пачаць шараваць.
зашаране́лы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты шэранню; заінелы. Ледзь зашаранелыя, лісты шапацелі пад нагамі і не давалі глыбока правальвацца ў набраклым вадою балоце. Федасеенка.
зашаране́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Пакрыцца шэранню; заінець. Дрэвы зашаранелі.
зашарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.
Разм. Пачаць шарахцець.