Verbum

зачэ́рчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да зачэрчваць.

зачэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачарціць.

зачэ́саны,

гл. зачасаны.

зачэ́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачасацца.

2. Зал. да зачэсваць ​¹.

зачэ́сваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачасаць ​¹.

зачэ́сваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачасаць ​².

зашавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

Пачаць шавяліцца. // Варухнуцца, шавяльнуцца. Маці зашавялілася на печы, зашавялілася і яшчэ раз, а потым пачала злазіць і вось ужо, запаліўшы газнічку, затупала ля печы. Лупсякоў.

зашавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑веліць; зак.

Пачаць шавяліць. // Варухнуць, шавяльнуць. [Пятрусь] паспешліва зашавяліў губамі, але замест слоў абмежаваўся паўторным пацалункам з Рыгорам. Гартны.

зашалудзі́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пакрыцца шолудзямі, стаць шалудзівым. Парася зашалудзівела.

зашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Пакрыць, абабіць шалёўкай. Зашаляваць сцяну.

зашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑лясціць; зак.

Пачаць шалясцець. // Прашалясцець. Часамі зашалясціць на даху вецер, перабярэ сукі мёрзлага вішняку, дыхне ў акно і зноў стоміцца, сціхне. Няхай.