пазасыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засыпаць, закідаць чым‑н. усё, многае.
пазасыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засыпаць, закідаць чым‑н. усё, многае.
пазасыха́ць, ‑ае;
1. Засохнуць, высахнуць — пра ўсё, многае.
2. Завяўшы, загінуць — пра ўсё, многае.
пазасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засеяць усё, многае.
пазасяка́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Засячы, зрабіць зарубкі на ўсім, многім.
2. Параніць усё, многае.
пазасяка́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засячы, збіць, забіць усіх, многіх розгамі, бізуном і пад.
пазасяля́цца, ‑яецца;
Стаць заселеным — пра ўсё, многае.
пазасяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
Засяліць усё, многае.
пазатапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Затапіць вадой усё, многае або ўсіх, многіх.
2. Затапіць, патапіць усе, многае або ўсіх, многіх.
пазато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Затаптаць, патаптаць усё, многае.
2. Загасіць нагамі ўсё, многае.
3. Топчучы, умяць унутр чаго‑н. усё, многае.
4.
пазато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Затачыць усё, многае.
пазату́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Затуліць, засланіць усё, многае або ўсіх, многіх.
2. Утуліўшы, схаваць усё, многае або ўсіх, многіх.