пазасыха́ць, ‑ае; зак.

1. Засохнуць, высахнуць — пра ўсё, многае. Кроў пазасыхала на галаве і твары. Бажко.

2. Завяўшы, загінуць — пра ўсё, многае. Дрэвы пазасыхалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)