пазаслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuпазаслужбо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца не на службе.
пазасме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засмеціць усё, многае.
пазасмо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Засмаліць, апрацаваць смалой усё, многае.
пазасо́ўвацца, ‑аецца;
1. Засунуцца ўнутр чаго‑н. — пра ўсё, многае.
2. Пазападаць куды‑н., падзецца невядома куды — пра ўсё, многае.
пазасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Засунуць, усунуць куды‑н. усё. многае.
2.
3.
пазастава́цца, ‑стаецца; ‑стаёмся, ‑стаяцеся, ‑стаюцца;
1. Застацца дзе‑н., не пакінуць якога‑н. месца — пра ўсіх, многіх.
2. Не перастаць быць якім‑н. — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.
3.
4. Апынуцца ў якім‑н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.
5. Апынуцца ззаду, збоку — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.
пазастаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Заняць паверхню чаго‑н. нейкай колькасцю якіх‑н. прадметаў.
2. Закрыць, загарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх чым‑н. пастаўленым.
3. Паставіць усё, многае за што‑н.
пазастрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Застрахаваць усё, многае або ўсіх, многіх.
пазастру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Застругаць усё, многае.