Verbum

зага́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць загаднага. Характар выражэння загаднасці ў пэўнай ступені залежыць ад трывання дзеяслова. Граматыка.

зага́дны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае загад. Загадны жэст. □ У полі стрэлы сціхлі, чулася толькі фырканне матораў, ляскат гусеніц ды загадныя воклічы. Мележ.

•••

Загадны лад гл. лад ​².

загадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загадаваць.

зага́дчык, ‑а, м.

Той, хто загадвае, кіруе чым‑н. Загадчык малочнатаварнай фермы.

зага́дчыца, ‑ы, ж.

Жан. да загадчык.

загазава́насць, ‑і, ж.

Насычанасць шкодным газам. Загазаванасць паветра.

загазава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загазаваць.

загазава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Насыціць шкодным газам.

загаі́цца, ‑гоіцца; зак.

Зацягнуцца, зарубцавацца (пра рану); зажыць. У суседа гэтага рука правая адарвана, і хоць загаілася рана, але баіцца холаду. Галавач. Сядзіць Ілька са шрамам на ілбу, што нядаўна загаіўся, і слухае. Каваль.

загаі́ць, ‑гаю, ‑гоіш, ‑гоіць; зак., што.

Залячыць, зажывіць (якое‑н. пашкоджанне на целе). Загаіць рану.