падэспа́нь, ‑я, м.
Бальны танец трохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.
[Фр. pas d'Espagne.]
падэ́сць, ‑і, ж.
Абл. Падман. Гэта настолькі здзівіла Крамнёва, што ён нават завагаўся: а ці няма тут якой падэсці? Шашкоў.
падэ́шва, ‑ы, ж.
1. Ніжняя частка абутку, якая мае форму ступні. З хаты выйшлі людзі.. Нібы на конскіх капытах, паблісквалі цвікі на падэшвах іх ботаў. Лынькоў. Афіцэры шаркалі падэшвамі і прыстуквалі абцасамі. Навуменка. // Ніжняя частка ступні. Нагрэты за дзень моцным яшчэ сонцам камень грэе ў падэшву твае босыя ногі. Чорны. Зямля напалілася і, як гарачы прысак, пячэ ў падэшвы ног. Мележ.
2. Ніжняя частка, аснова чаго‑н. Волкаў застагнаў: ён першы ўбачыў і зразумеў, што запрэжка пройдзе міма далёка ад нас, каля падэшвы сопкі. Шамякін.
падэ́швенны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падэшвы. // Які ідзе на выраб падэшвы. Падэшвенная скура.
пад’ю́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пад’юдзіць.
пад’ю́дзіць, ‑юджу, ‑юдзіш, ‑юдзіць; зак., каго.
Разм. Падбухторыць, падбіць на што‑н.
пад’яда́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да пад’ядаць (гл. пад’есці ў 2 знач.).
пад’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пад’есці.
пад’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пад’ехаць.