пад’ю́дзіць, ‑юджу, ‑юдзіш, ‑юдзіць; зак., каго.
Разм. Падбухторыць, падбіць на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)