Verbum

запрацо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да запрацавацца.

2. Зал. да запрацоўваць.

запрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрацаваць ​¹.

запраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае запрашэнне, з’яўляецца запрашэннем. Запрашальны жэст. Запрашальны білет.

запраша́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да запрашаць.

запраша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасіць ​¹ (у 1, 2 знач.).

запра́швацца і запро́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запрашваць, запрошваць.

запра́шваць і запро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасіць ​¹ (у 3 знач.).

запрашэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. запрашаць — запрасіць (у 1, 2 знач.).

2. Просьба, прапанова з’явіцца куды‑н., зрабіць што‑н. За стол селі не ўсе: суседкі ад запрашэння ветліва адмовіліся і прымасціліся на лаве. Шамякін. // Пісьмо або запіска з просьбай з’явіцца куды‑н., зрабіць што‑н. Разаслаць запрашэнні. □ Лабановіч прызнаўся, што рэдактар прыслаў яму запрашэнне прыстаць на работу ў рэдакцыю. Колас.

запро́даж, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запрадаць ​¹.

запро́дажны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да запродажу, звязаны з ім. Запродажнае пагадненне.