Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падчапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да падчапіцца.

2. Зал. да падчапляць.

падчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падчапіць.

падчапны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прычапляецца знізу, ззаду.

падчапуры́цца, ‑чапуруся, ‑чапурышся, ‑чапурыцца; зак.

Разм. Надаць сабе больш прыгожы выгляд; прыбрацца. Пасля вапны ўсе падчапурыліся, прычасаліся. Дубоўка.

падчарапны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які знаходзіцца ўнутры чэрапа.

па́дчарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Тое, што і падчарыца. Мачаха спаткала падчарку вельмі ласкава. Абняла, пацалавала. Шамякін.

падчарні́ць, ‑чарню, ‑чэрніш, ‑чэрніць; зак., каго-што.

Падфарбаваць чым‑н. чорным; зрабіць больш чорным.

падчарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што.

Дадаць якія‑н. дэталі на чарцяжы.

па́дчарыца, ‑ы, ж.

Няродная дачка мужа ці жонкі (родная аднаго з двух). У першы ж дзень, выпраўляючы падчарыцу на працу, мачаха ёй сказала: — Усе грошы будзеш аддаваць мне. Гаўрылкін.

падчарэ́ўе, ‑я, н.

Ніжняя частка чэрава.