Verbum

параспіха́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад параспіхаць.

параспіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распіхаць, разапхнуць усё, многае або ўсіх, многіх. Цяпер у бараку, пабрыўшыся, пераадзеўшыся ў чыстае, .. [Тварыцкі] схаваўся ад таварыша за ложак, нагнуўся, ціхом пераклаў з аплеценага гаршка залатыя манеты ў некалькі хустачак, пазавязваў і параспіхаў па кішэнях. Чорны.

параспі́хваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад параспіхваць.

параспі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і параспіхаць.

парасплыва́цца, ‑аецца; зак.

Расплысціся — пра ўсё, многае. — [Кніжку] трэба прасушыць спачатку, — сказаў Віця. — Мы глядзелі, там лісты пасклейваліся і літары парасплываліся. Зуб. Папрысядалі, парасплываліся ля дарогі хвойкі ў белых аўчынах снегу. Капыловіч.

парасплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расплюхаць усё, многае. Парасплюхваць ваду.

парасплю́шчвацца ​¹, ‑аюцца; зак.

Расплюшчыцца — пра ўсё, многае (гл. расплюшчыцца ​¹).

парасплю́шчвацца ​², ‑аецца; ‑аюцца; зак.

Расплюшчыцца — пра ўсё, многае (гл. расплюшчыцца ​²).

парасплю́шчваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расплюшчыць (вочы) — пра ўсіх, многіх (гл. расплюшчыць ​¹).

парасплю́шчваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Расплюшчыць усё, многае (гл. расплюшчыць ​²).

парасплята́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасплятаць.

парасплята́цца, ‑аецца; зак.

Расплесціся — пра ўсё, многае.