парасплю́шчваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расплюшчыць (вочы) — пра ўсіх, многіх (гл. расплюшчыць ​1).

парасплю́шчваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Расплюшчыць усё, многае (гл. расплюшчыць ​2).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)