Verbum

заспіртава́цца, ‑туецца; зак.

Праняцца, насыціцца спіртам. Прэпарат добра заспіртаваўся.

заспіртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Пакласці ў спірт для засцярогі ад гніення. Заспіртаваць яшчарку.

заспірто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заспіртавацца.

2. Зал. да заспіртоўваць.

заспірто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заспіртаваць.

заспрача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць спрачацца.

заспява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць спяваць. // Праспяваць. На двары хрыпла, відаць, яшчэ не зусім прачнуўшыся, заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. Курто.

заспява́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заспець.

заспяша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць спяшацца.

заспяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і заспяшацца.

заста́ва, ‑ы; Р мн. ‑стаў; ж.

1. Гіст. Месца ўезду ў горад або выезду з яго, якое раней ахоўвалася вартай. Гарадская застава.

2. Атрад, які нясе ахоўную службу; варта. Выставіць заставы. □ Патржанецкі прыйшоў у лагер ужо вечарам. Ніхто не сустрэў яго. Ніякіх застаў, ніякіх вартавых не было. Чарнышэвіч.

3. Вайсковае падраздзяленне, якое ахоўвае ўчастак дзяржаўнай граніцы, а таксама месца знаходжання гэтага падраздзялення. Прывесці парушальніка на заставу.

4. Разм. Плаціна, застаўка. Стрыманая заставамі вада павольна круціцца перад мостам. Корбан.