Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

загу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загусціць.

загушча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загусціць.

загушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. загушчаць — загусціць.

загы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць гыркаць. // Гыркнуць некалькі разоў запар. Сабака пад сталом загыркаў і, ашчэрыўшы зубы, кінуўся на пана. Дамашэвіч.