Verbum

папаверы́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які супакойвае боль і расшырае сасуды.

[Ад лац. papaver — мак.]

папаво́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Разм. Тое, што і папавадзіць.

папаво́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папавазіць.

папаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Тое, што і папаараць.

папаву́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго і без дап.

Разм. Тое, што і папавудзіць.

папаву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго і без дап.

Разм. Вудзіць доўга, неаднаразова; павудзіць многа каго‑н.

папаву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і папавучыцца.

папаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папавучыць.

папавучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Разм. Доўга вучыцца.

папавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што.

Разм. Доўга вучыць; навучыць многа каго‑н.