Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -.’

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш ю я .

завадскі́ ¹,

гл. заводскі.

завадскі́ ², ‑ая, ‑ое.

Добрага заводу; пародзісты (пра свойскіх жывёл). Завадскія свінні. Завадскі жарабок.

завадча́нін, ‑а; мн. завадчане, ‑чан; м.

Працаўнік завода. Новых поспехаў дасягнулі завадчане.

заваёва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

2. звычайна мн. (заваёвы, ‑ёў). Тое, што заваявана, набыта, дасягнута. Рэвалюцыя заклікала народ абараняць заваёвы Кастрычніка.

заваёваны,

гл. заваяваны.

заваёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

заваёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да заваёўваць.

заваёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заваяваць.

заваёўнік, ‑а, м.

Той, хто заваёўвае што‑н. Людзі, што апынуліся ў няволі, кожную хвіліну калаціліся, — заваёўнік, які страціў усялякае сумленне, рабіў з чалавекам усё, што ён хацеў, ні за што, ні перад кім не адказваючы. Гурскі.

заваёўніца, ‑ы, ж.

Жан. да заваёўнік.

заваёўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з заходам чужых зямель; захопніцкі. Заваёўніцкія намеры.