падра́д 1, ‑у,
Абавязацельства выканаць якую‑н. работу за пэўную плату, а таксама работа, што выконваецца паводле такога абавязацельства.
падра́д 2,
Непасрэдна адзін за другім, без перапынку; запар.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuпадраджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
падраджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
падрадзі́цца, ‑раджуся, ‑радзішся, ‑радзіцца;
1. Наняцца, абавязаўшыся выканаць што‑н. на пэўных умовах.
2. Даць згоду зрабіць што‑н., узяцца зрабіць якую‑н. работу каму‑н.
падрадзі́ць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць;
Наняць, абавязаўшы выканаць што‑н. на пэўных умовах.
падрадко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны пад радкамі (унізе старонкі або пад радком).
2. Літаральны, зроблены слова ў слова (пра пераклад).
падрадко́ўнік, ‑а,
Літаральны, падрадковы пераклад тэксту.
падра́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падраду.
падра́дчык, ‑а,
Асоба ці ўстанова, якія вядуць якія‑н. работы па падрадах.
падра́дчыца, ‑ы,
1.
2.